Siarkowodór

Siarkowodór to gaz cięższy od powietrza, o zapachu zgniłych jaj. Poza przemysłem, zatrucia mogą mieć miejsce w szambach, kanałach, dołach kloacznych, starych, nie używanych i zanieczyszczonych studniach, gdzie siarkowodór wytwarza się podczas gnicia ciał organicznych.

Objawy zatrucia

Działanie ogólne polega na porażeniu układu oddechowego (w dużych stężeniach dochodzi do natychmiastowego zatrzymania oddechu ). W dużych stężeniach wskutek porażenia węchu brak ostrzegawczego sygnału, jakim jest przykra woń siarkowodoru. Przy małych stężeniach powstaje najpierw podrażnienie spojówek i rogówki oczu, objawy kataru i nieżytu nosa oraz kaszel, mdłości, ślinienie, ból głowy, przyspieszenie tętna; po dłużej trwającym narażeniu może wystąpić obrzęk płuc.

Pierwsza pomoc przedmedyczna

Wyniesienie człowieka z atmosfery skażonej (jeśli istnieje taka możliwość !! w bezpieczny sposób dla ratownika) zabezpieczenie podstawowych czynności życiowych; podanie tlenu jeśli to możliwe; usunięcie skażonej odzieży; zmycie skażonej skóry obfitą ilością wody; przemycie spojówek wodą; zapewnienie ciepła i spokoju.

Uwaga!

Ratujący nie powinien wchodzić do pomieszczenia zawierającego siarkowodór bez zabezpieczenia (przynajmniej lina zabezpieczająca, umożliwiająca wyciągnięcie w razie utraty przytomności przez świadków zdarzenia), szybkie wezwanie jednostek Państwowej Straży Pożarnej wyposażonych w niezbędny sprzęt do akcji z substancjami drażniącymi.  

Źródło KWPSP Szczecin